De technologie-giganten waren de voorbije 12 jaar het kompas bij uitstek voor de financiële markten om de juiste koers uit te zetten, in onzekere tijden, richting stevige beurswinsten. Goede bedrijfsresultaten voor Microsoft, Apple, Alphabet, Amazon boden telkens weer een krachtig lichtbaken voor de belegger en de bredere markt, om volop te blijven inzetten op de digitale transformatie en de versnelde ontplooiing van de exponentiële technologieën in onze samenleving en onze economie.

Tien jaar na de historische 'WIT'-uitspraak van Mario Draghi meet Econopolis-oprichter Geert Noels de schade op.

Nog even en we zouden de coronadip helemaal achter ons laten liggen. Nog even en het krachtige economische herstel zou de wereld weer tot leven wekken. Daar komen The Roaring Twenties, voorspelden sommigen. Maar het enige dat vandaag nog brult, zijn de wapens van Poetin en de energieprijzen. De centrale banken moeten voor prijskoeling zorgen, en vervolgens het feestje terug aan de gang krijgen. Dat zal niet lukken. Eén van de twee objectieven zal in de koelkast moeten blijven.

‘Een veilige haven’, zo werden obligatiebeleggingen tot voor kort genoemd. Dat is dit jaar wel anders. Al vielen de klappen niet overal even hard. Econopolis kon door haar accurate selectie van bepaalde obligatiesegmenten het leed wat verzachten.

Het gulle geldbeleid van de centrale bankiers pompte jarenlang triljoenen dollars in de economie. Een schitterende kans voor bedrijven en overheden om tegen een ultra lage financieringskost slimme investeringen te doen, bijvoorbeeld in infrastructuur, groene energie en huisvesting. Maar in plaats van zich voor te bereiden op de toekomst, bezondigden al te veel politici en bedrijfsleiders zich aan cynisch kortetermijndenken. Het geld werd uitgegeven aan de financiering van onverantwoorde verkiezingsbeloftes, de inkoop van eigen aandelen en niet-levensvatbare start-ups. Nu de rente terug stijgt, blijven we onthutst achter. Het geld is weg, de kater blijft.

De zee van rode nummers op onze beursschermen in de eerste helft van 2022 doet ons haast vergeten hoe excentriek 2021 wel was. Terwijl de Amerikaanse beursindices S&P 500 en de Nasdaq 26% en 21% naar omhoog klommen, gebeurden er in de marge heel rare dingen.

Lockdowns, een zero-covidbeleid en reisrestricties … ook al zijn de maatregelen nog zo draconisch, China krijgt het coronavirus maar niet klein. In Shanghai zitten inwoners al bijna een maand in lockdown. Nu ook in Peking her en der uitbraken van het coronavirus zijn geconstateerd, slaan inwoners er aan het hamsteren. Tegelijk houdt de regering vast aan haar groeiambitie van 5,5% voor dit jaar. Hoe pakt ze dat aan? We spraken erover met Leona Tan, fondsbeheerder en beleggingsexperte voor Econopolis in Singapore. De uitdagingen zijn groot, maar Leona is hoopvol: “Er is licht aan het einde van de tunnel, ook voor de Chinese bevolking”.

In 2021 verdubbelde de wereldwijde verkoop van elektrische voertuigen tot meer dan 6.6 miljoen stuks. Terwijl in Noorwegen ongeveer twee derde van alle nieuw verkochte wagens volledig elektrisch reed, bedroeg dit percentage in de EU (België) nog geen 10% (6%). Vandaag is transport nog steeds de op een na grootste uitstoter van CO2. De vergroening van ons wagenpark zorgt voor tal van uitdagingen en opportuniteiten in de gehele waardeketen en biedt beleggers veel meer dan alleen het hippe Tesla.

Deze week barstte het resultatenseizoen in de techsector dan eindelijk los met gelijk een paar grote giganten die de boeken mochten openen over het 1e kalenderkwartaal van 2022. En het onderscheid in de kwaliteit van de winst en de reactie van beleggers daarop kon niet groter zijn. Enerzijds met de met applaus ontvangen resultaten en gepresenteerde lange termijn vooruitzichten van ASML, anderzijds met de hoon en de afstraffing die Netflix met een historische koersdaling van 35% op dezelfde dag mocht ervaren.

Ruslands economie is niet gigantisch groot, maar als leverancier van grondstoffen verstoort ze grondig de wereldeconomie. De economische impact van het conflict is wereldwijd voelbaar. Europa is kwetsbaarder dan de VS. Een scenario-analyse stelt ons in staat ons zo goed mogelijk voor te bereiden, ondanks alle onzekerheden. De crisis leert ons lessen op het gebied van ESG, het mondiaal productiemodel, het energiebeleid, het overheidsbeslag en de Europese onafhankelijkheid.