Duurzaamheid

Plastic is één van de meest bruikbare en belangrijkste materialen in de moderne samenleving. Het leven is bijna onmogelijk zonder de enorme hoeveelheid goederen en toepassingen die plastic mogelijk maken. Plastics worden gebruikt om elektronische apparaten te maken, zoals mobiele telefoons, computers en televisies. Plastic helpt voedsel veilig en vers te houden. Bovendien heeft het veel toepassingen op medisch gebied en helpt het om het transport brandstofefficiënter te maken. Een groot voordeel van plastic is dat het lang goed blijft, maar dit aspect vormt ook een grote bedreiging voor het milieu. De schadelijke milieueffecten van plastic kunnen dan ook niet worden genegeerd. De meeste plastics zijn niet biologisch afbreekbaar en blijven honderden jaren in ons ecosysteem. Dat geeft aanleiding tot de vorming van plasticsoepen: grote drijvende vuilnisbelten in onze zeeën en oceanen.

Econopolis kondigt vandaag aan dat verschillende beleggingsfondsen uit haar gamma en dat van haar partner Crelan opnieuw het prestigieuze Febelfin-label voor duurzaamheid in de wacht hebben gesleept. Het bevestigt daarmee haar verbintenis om enkel duurzame en ethisch verantwoorde beleggingen aan haar cliënten aan te bieden.

Gezien het opkomende karakter van groene waterstof, wordt de industrie van waterstofproductie door elektrolyse momenteel gestuwd door een verscheidenheid aan nieuwe spelers. Soms gaat het om publieke spelers die gesteund worden door nationale en lokale overheden, soms om private spelers die zich hebben weten verzekeren van een afzetmarkt, en vaak werken ze samen. Tegelijkertijd duiken soms ook enkele van de traditionele, fossiele brandstoffen spelers op in het speelveld, waarbij het legitiem is om de vraag te stellen of zij met dezelfde daadkracht deze opkomende industrie echt vooruit wensen te helpen.

Na talrijke discussies en hinderpalen is de kogel door de kerk: onder leiding van het Finse voorzitterschap werd woensdag een akkoord bereikt tussen het Europees Parlement en de Raad over een zogenaamde ‘taxonomie voor groene beleggingen.’ Het zag er eerst naar uit dat het een mislukking ging worden, want de onderhandelingen tussen de lidstaten en de parlementsleden waren vorige week bijna afgesprongen nadat Frankrijk en een groot deel van Oost-Europa hadden aangedrongen om in de taxonomie ook een opening te laten voor kernenergie (waar ze uiteindelijk deels in geslaagd zijn).

Gino Delaere (Econopolis) geeft toelichting rond de emerging markets( groeilanden)

Bij Econopolis worden de fondsen en mandaten beheerd door minstens twee collega’s die perfect op elkaar zijn afgestemd en elkaar challengen. Die kleinschalige organisatie laat toe dat fondsbeheerders nog steeds de ‘credits’ krijgen voor de convicties die ze toepassen in de portefeuille. Het is dus zeker geen verwaterd ‘consensus’ beheer dat je terugvindt bij de zeer grote instellingen, maar wel actief beheer dat wars van benchmarks belegt in bedrijven die voldoen aan strenge kwaliteitsvereisten en duurzame kenmerken hebben.

De gouverneur van de Bank of England, Mark Carney, stelt dat bedrijven en sectoren die niet de nodige inspanningen leveren om hun koolstofuitstoot in de toekomst te reduceren tot nul, uiteindelijk geen reden van bestaan meer zullen hebben en failliet zullen gaan.

Wie duurzaam belegt, houdt rekening met de effecten van zijn investeringen op mens, milieu en maatschappij. Daar wordt niet alleen de samenleving beter van, maar ook uw portemonnee. Wist u bijvoorbeeld dat de duurzame Europese aandelen het over een periode van tien jaar beter hebben gedaan dan de niet-duurzame? Duurzaamheid is dus niet louter een fundamentele ethische keuze, maar ook een strategische. 

Econopolis ondertekende recent de door de Verenigde Naties ondersteunde ‘Principles for Responsible Investment’ (PRI). Het onderschrijft daarmee openlijk zijn intentie om duurzaam en ethisch verantwoord te investeren. “Dit is een logische stap”, zegt Chief Risk Manager bij Econopolis Fred Janssens. “Ethisch en maatschappelijk verantwoord handelen is een fundamenteel onderdeel van onze werkwijze en organisatie.”

Er gaat een groene golf door de beleggerswereld. Vorige maand verzamelden 117 investeerders uit veertien landen in geen tijd 750 miljoen euro voor een duurzame obligatie van de Vlaamse overheid. En vorige week nog haalde de Nederlandse overheid 6 miljard op voor een groene obligatie. Vanwaar dat plotse succes? En zit er geen schaduwrandje aan de groene beleggersgolf?